บทที่ 55 โรงพยาบาล

อเดลีนนั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเบาะข้างคนขับ แทบไม่กล้าหายใจ

โรนัลด์แผ่รังสีทะมึนออกมาจากข้างกาย ข้อนิ้วของเขาขาวซีดขณะกำพวงมาลัยราวกับมีความแค้นส่วนตัวกับมัน

หลายครั้งที่เธอรวบรวมความกล้าจะพูด แต่ทุกความพยายามก็สลายไปบนริมฝีปาก

เธอจะพูดอะไรได้เล่า เธอได้แต่บิดนิ้วตัวเองไปมา สายตาจับจ้องลงต่ำ

เมื่อเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ